John hier

[John1983]

Nee, die is van titanium

[mielko]

zozo,dure jongen :D

[John1983]

Mwah, dat is nog een goedkoop ding... Heb er nu 1 met een carbon voet een demper en een rotatie-adapter... Mijn been is dus iets duurder dan een gemiddelde civic :)

[honda-henk]

he mielko die maak jij zo na toch :toost:

[mielko]

Ja hoor,daar zal ik eens mijn beste beentje eens bij voor zetten

John ,als je niet gedient bent van deze grappen,dan wel even zeggen he' !

[John1983]

Ben wel wat gewend hoor. Ik weet tegenwoordig wel wanneer het als een grap is bedoeld en wanneer het kwetsend bedoeld is... Maar dan merk je het ook

[honda-henk]

he john we kenne elkaar al een beetje gt henk
ps jammer dat je er 10 maart niet bij bent

[John1983]

Ja ik vind het ook heel jammer maar het is helaas niet anders... Komen nog genoeg meetings dacht ik zo en ik kom daar toch zeker wel een keer naar toe.

[John1983]

Godsamme, zal ook eens een keer meezitten...

Voor ik in het gips kwam te zitten had ik nog een koppelritje richting Zwitserland. Geen probleem. Half 5 vertrekken vergezeld door 2 collega´s. Het begon al op de zaak: ik pak de papieren en er zit een klein briefje bij: John, je moet rustig rijden. De lading is NIET vastgezet. Fijn als je weet dat het kreng topzwaar is. Mijn collega had even een 'vriendelijk' briefje teruggeschreven. Dus rustig rijden en tijdens onze ruststop even de lading vastgezet. Na een half uur rijden krijgt 1 collega panne.

Ik zou dus onderweg omgekoppeld worden. Na 9 uur rijden komen we aan aan de grens, papieren in orde maken en even gebeld of ik de grens over moest wat ik al wel verwachtte. Geen probleem. Ik met mijn collega meegereden en bij een truckstop overnacht. Nog maar eens even bellen wat de bedoeling is. Krijg ik te horen dat ik het kreng ook nog mag gaan lossen (terwijl we afgesproken hadden dat ik ALLEEN zou koppelen). 'S morgens de berg op, besneeuwde helling en je raadt het al.... op 3/4 van de helling komen we stil te staan omdat we geen sneeuwkettingen hebben. Politie erbij en naar boven gesleept. Moeten we ook nog op een ijsplaat lossen dus ik werd nog een beetje pissiger. Later kwam nog een collega erbij, dus alles gelost maar we konden niet naar beneden door de sneeuw. 'S avonds even wat eten en drinken. Terug naar de vrachtwagen lopen en instappen bleek voor mij nogal een uitdaging.

De volgende dag: eindelijk konden we in de loop van de middag naar beneden. Daar even douchen bij een bedrijf en wachten op een nieuwe vracht. Bellen ze me om 19.30u dat ik naar Basel heen moest om daar te laden en ook weer te lossen. Onderweg begint het ook nog flink te sneeuwen, zo erg dat ik in een driftpositie met 20km/u een bergje opging (ik was leeg). Eindelijk kwam ik een tankstation tegen en ben daar gaan overnachten.

'S morgens naar Basel gereden, geladen en weer gelost. Nu moest ik de grens over, naar een andere grenspost rijden, papieren halen en zeggen dat ik die lading op de trailer had staan. Blijkt later dat de andere chauffeur die achter had moeten houden omdat hij te zwaar was (hij had 29,5 ton geladen. Max mag je maar 25 ton laden). Goed, papieren afgegeven, een ladinkje ophalen, papieren halen.... Daarna in Duitsland laden. Ik ga over Rheinfelden eruit en zo naar Well am Rhein. Daar geladen, moe, pijn aan mij been en lichtelijk geïrriteerd meld ik dat ik klaar ben. Dan krijg je te horen dat je 6 rekken moet gaan laden dichtbij Rheinfelden die ongeveer 2,6m zijn en ik had nog maar 2m plaats. Zeggen ze tegen mij dat ik verkeerd geladen had. Ja, dan wil ik wel even ontploffen. Dus zeg ik op mijn beurt dat ze me dat eerder hadden moeten laten weten zodat ik er rekening mee had kunnen houden.... Dat had ik blijkbaar niet mogen zeggen.... Goed, 4 rekken kunnen laden en daarna naar huis. Moe, geïrriteerd en gefrustreerd kom ik terug op de zaak. Kun je dat ding ook nog leegtrekken. Ik heb de wagen aan het dok gezet en ben naar huis gegaan....

Later belde ik op dat ik erachter was gekomen dat hij mij in die maanden een behoorlijk bedrag had achter gehouden en dat ik dat terug wilde hebben, nog even gehad over het weekje Zwitserland. Afgelopen maandag flikt hij het kunstje om iedereen uit te betalen maar mij niet.

Komende dinsdag een gesprek met hem over de gebeurtenissen en waarschijnlijk mijn ontslag...... Ik ben echt niet de moeilijkste maar ga me niet als een hoop stront behandelen want dan ga ik me strikt aan de regels houden. Misschien is het niet slim om het hier neer te zetten maar ik moest het even kwijt.

[minimonster]

Pfffff het zijn misschien economisch mindere tijden, maar als ik je verhaaltje zo lees lijkt het wel of jouw baas je gewoon weg wil(de) pesten..
Suc6 in ieder geval!!

Marko

[John1983]

Hij heeft nooit gewild dat ik daar kwam werken, dat weet ik nu ook. Het is dat mijn oom wat geregeld had maar verder... En dit is alleen van de laatste week. Ik kan er een boek over schrijven wat er allemaal gebeurt is. Ik ben ook niet heilig. Ik heb ook wel dingen gedaan waar zij niet blij mee waren maar daarvoor heb ik ook op mijn kop gekregen. Ook heb ik er mooie tijden (lees ritten) meegemaakt die ik ook zeker niet vergeet.

[Blackrix]

Heb je een rechtbijstandsverzekering?

Blackrix

[honda-henk]

zo baas pakte ik zelf eff aan geen probleem :slaan: :slaan:

[John1983]

Vervolgje werk:

het belooft nog een hele lange strijd te gaan worden om mijn geld te krijgen.

19 maart heb ik een gesprek met hem gehad waarin hij kenbaar maakte dat ik me achter mijn handicap zou verschuilen, helemaal klaar ermee was en dat hij geen respect meer voor me had. Ik had hem dus gevraagd om een voorbeeld te noemen dat ik achter mijn handicap zou verschuilen... Ik loop immers al meer dan 1,5 jaar met een wond onder mijn voet (foto mag je wel zien maar dan kun je beter een berichtje sturen). Hij kon mij geen voorbeeld geven... Alleen dat ik moeilijk aan het doen was wanneer ik moest laden.... Lijkt me nogal logisch als je zegt dat je alleen kunt koppelen omdat je anders straks op 2 protheses loopt...

[minimonster]

Hey,

Ik zou zijn verhaal en zijn het feit dat hij geen voorbeelden kan verzinnen ff op papier zetten. In een volgend gesprek kan je hem dit laten tekenen. Want wellicht draait hij zijn verhaal bij.

Marko